تخت اتاق عمل یا تخت جراحی، چراغ هاي اتاق عمل، ماشين بيهوشي، دستگاه الکتروکوتر و دستگاه ساکشن از جمله تجهيزات اتاق عمل هستند. تخت جراحی در همه اتاق هاي عمل قرار دارد و داراي مشخصه هايي است که در تمام انواع آنها مشترک هستند.

تخت جراحی  وسیله‌ای است که بیمار در طول عمل جراحی بر روی آن دراز می‌کشد و داخل هر بیمارستان مجهز به اتاق عمل، یافت خواهد شد. تخت ها، امروزه از پیچیدگی زیادی برخوردار می‌باشد. تخت جراحی باید به راحتی به حالت پوزیشن‌های جراحی درآید. در صورت لزوم جهت پوزیشن دادن به بدن بیمار، وسایل اضافی باید به تخت متصل شود. پرستار باید به تمام جزئیات و نحوهٔ جابجایی اجزای تخت، آشنایی داشته باشد، چرا که ممکن است در یک لحظه اضطراری از او جهت تغییر پوزیشن بیمار کمک گرفته شود.

پوزیشن های تخت جراحی :

• از ناحیهٔ سر یا پا به پایین خم شده یا پایین آورده شود.
• به یک طرف برگردانده شود.
• بالا یا پایین آورده شود.
• جهت انجام اعمال ژنیکولوژی یا جراحی ناحیهٔ پا باز شده و پایین آورده شود. پای بیمار از ناحیهٔ زانو خم شده و آویزان گردد تا جراح به راحتی به محل عمل دسترسی داشته باشد.

ویژگی‌های تخت‌ اتاق عمل

• تخت جراحی ایستایی کامل داشته باشند.
• قابلیت نصب قطعات اضافی روی آن وجود داشته باشد.
• ارتفاع آن قابل تنظیم باشد.
• طول و عرض تخت جراحی طوری باشد که دسترسی به موضع عمل به راحتی صورت گیرد.
• تخت‌ جراحی دارای عملگرهای الکتروهیدرولیک یا الکترومکانیک نصب شده‌ در زیر آن است. این عملگرها باعث سهولت کار تغییر وضعیت تخت در جهات بالا، پایین، چپ، راست و سراشیبی و سربالایی می‌شوند.
• روی تمام این تخت‌ها یک تشک اسفنجی با قابلیت جدا شدن و شست‌وشو قرار می‌گیرد. رویهٔ تخت باید در برابر آسیب اجسام برنده و نوک تیز محافظت شود.
• تخت‌ اتاق عمل در قسمت پایین یک پدال ترمز دارند. این پدال ترمز باعث می‌شود که تخت روی زمین نمناک هم به‌طور ثابت نگه داشته شود و در موقع جابجایی نیز به سهولت حرکت نماید و به مکان مناسب منتقل شود.