ونتیلاتور تنفسی وظیفه کنترل دقیق جریان و فشار راه هوایي و میزان اکسیژن در سیکل تنفسي بیماران با استفاده از مخلوط کردن گازها را برعهده دارد.هدایت جریان گاز و فشرده و مخلوط سازي آن با گازهاي تنفسي مورد نیاز بیمار و هدایت جریان گاز از مخزن ذخیره تا مدار تنفسي بیمار از جمله عملیاتي است که در دستگاه ونتیلاتور از طریق دو سیستم مرتبط نیوماتیکي و کنترل الکترونیکي انجام مي شود.

دستگاه ونتیلاتور تنفسی یا دستگاه تنفّس مصنوعی (medical ventilator) دستگاهی است که کار تنفس را برای بیمارانی که به‌طور موقت یا دائم دچار مشکلات تنفسی هستند انجام می‌دهد. به عبارت دیگر در ریه می‌دمد و صبر می‌کند تا عمل بازدم خودبخود انجام ‌شود. آغاز تهویهٔ مصنوعی با لوله‌گذاری تراشه فراهم می‌شود. پس از آن با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته که امروزه تحت کنترل ریز پردازنده‌ها هستند تنفس مصنوعی برای بیمار شروع می‌شود.

امروزه انواع گوناگونی از دستگاه ونتیلاتور تنفسی در دسترسند. انتخاب ونتیلاتور بستگی به شدت روند بیماری، طول مدت حمایت تهویه‌ای، سطح هشیاری بیمار، امکانات بیمارستان و… دارد. پس ماشین‌های تهویهٔ مصنوعی به دو نوع اصلی دسته‌بندی می‌شوند. اول ونتیلاتورهای فشار منفی و دوم  ونتیلاتورهای فشار مثبت .

وِنتیلاتورهای فشار مثبت در زمان دَم، گاز را با فشاری بیشتر از فشار اتمسفر به درون ریه‌ها به جریان انداخته، یک فشار آلوئولی مثبت ایجاد می‌کند و موجب گستردگی و اتساع قفسهٔ سینه می‌شوند. این نوع وِنتیلاتورها چهار فاز اصلی دارند که بایستی کامل گردد تا یک سیکل وِنتیلاتوری برای بیمار فراهم آید:  دَم ، تغییر دَم به بازدم ، بازدم ، تغییر از بازدم به دَم