آپنه خواب انسدادی چیست؟

آپنه انسدادی خواب (OSA) حالتی است که در آن تنفس به صورت ناخواسته برای مدت کوتاهی در طول خواب بسته می شود. به طور معمول ، هوا همیشه از دهان و بینی به داخل ریه ها روان می شود. به دوره هایی که تنفس متوقف می شود ، اپنه می گویند. در OSA ، جریان عادی هوا به طور مکرر در طول شب متوقف می شود. جریان هوا متوقف می شود زیرا فضای راه هوایی در ناحیه گلو بسیار باریک است. خروپف مشخصه آپنه انسدادی خواب است. خروپف در اثر فشرده شدن جریان هوا در فضای مجاری هوایی باریک ایجاد می شود. آپنه خواب درمان نشده می تواند مشکلات جدی سلامتی مانند:

فشار خون
بیماری قلبی
سکته
دیابت

تشخیص و درمان مناسب برای جلوگیری از عوارض ضروری است.

علائم آپنه خواب

آپنه خواب باعث کاهش اکسیژن رسانی به مغز و سایر قسمت های بدن می شود. کیفیت خواب ضعیف است ، که باعث خواب آلودگی در روز و عدم هوشیاری در صبح می شود. افراد مبتلا به آپنه خواب ممکن است علائم زیر را نیز تجربه کنند:

سردردهایی که درمان آن دشوار است
احساس نارضایتی (بدخلقی)
فراموشی
خواب آلودگی

علائم دیگر عبارتند از:

بیش فعالی در کودکان
بدتر شدن افسردگی
عملکرد ضعیف شغلی و مدرسه
از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
تورم پا (ادم نامیده می شود ، که ممکن است در هنگام بروز شدید آپنه در خواب رخ دهد)

خواب آلودگی در روز افراد مبتلا به آپنه خواب را در معرض خطر تصادفات وسایل نقلیه موتوری و سوانح صنعتی قرار می دهد. درمان می تواند به رفع خواب آلودگی در طول روز ناشی از آپنه خواب کمک کند.

چه عواملی باعث آپنه خواب انسدادی می شوند؟

انواع مختلفی از آپنه خواب وجود دارد ، اما OSA شایع ترین است. OSA بیشتر در افراد مسن و افرادی که اضافه وزن دارند رخ می دهد. شواهد نشان می دهد که کاهش وزن باعث بهبود قابل توجه علائم می شود. خوابیدن به پشت می تواند باعث تشدید آپنه خواب شود.

انواع آپنه خواب

سه نوع آپنه خواب عبارتند از:

انسدادی خواب: این متداول ترین نوع آپنه خواب است که در آن مجاری تنفسی باریک ، مسدود می شود.
خواب مرکزی: انسداد مجاری تنفسی وجود ندارد ، اما مغز به عضلات تنفسی علامت تنفس نمی دهد.
خواب مختلط: این ترکیبی از انسدادی و آپنه خواب مرکزی است.

چه کسی در معرض خطر آپنه خواب انسدادی است؟

در صورت داشتن شرایط یا ویژگی هایی که مجرای تنفسی فوقانی را باریک می کند ، خطر ابتلا به OSA افزایش می یابد. عوامل خطر OSA عبارتند از:

کودکان مبتلا به لوزه ها و آدنوئیدهای بزرگ
مردان با اندازه یقه 17 اینچ یا بیشتر
زنان با اندازه یقه 16 اینچ یا بیشتر
زبان بزرگ ، که می تواند راه هوایی را مسدود کند
retrognathia ، این زمانی است که فک پایین شما از فک بالا کوتاهتر است
کام باریک یا راه هوایی که راحتتر فرو می ریزد

بیماری های قلبی بیشتر در افراد چاق دیده می شود و چاقی از عوامل خطر بیماری های قلبی ، فشار خون بالا و آپنه خواب است.

آپنه انسدادی خواب چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص آپنه خواب با شرح حال کامل و معاینه فیزیکی آغاز می شود. سابقه خواب آلودگی در روز و خروپف سرنخ مهمی است. پزشک شما سر و گردن شما را معاینه می کند تا عوامل فیزیکی مرتبط با آپنه خواب را شناسایی کند. ممکن است پزشک از شما بخواهد پرسشنامه ای در مورد خواب آلودگی در روز ، عادات خواب و کیفیت خواب پر کنید. آزمایشاتی که ممکن است انجام شود شامل موارد زیر است:

پلی سونوگرافی

برای پلی سونوگرافی معمولاً نیاز است که شما یک شب در بیمارستان یا یک مرکز مطالعه خواب بمانید. این آزمایش یک شب کامل طول می کشد. در حالی که می خوابید ، پلاسمونوگرام فعالیت سیستم های مختلف ارگانهای مرتبط با خواب را اندازه گیری می کند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

الکتروانسفالوگرام (EEG) ، که امواج مغزی را اندازه گیری می کند
الکترو oculogram (EOM) ، که حرکت چشم را اندازه گیری می کند
الکترومیوگرام (EMG) ، که فعالیت عضلات را اندازه گیری می کند
الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG) ، که ضربان قلب و ریتم را اندازه گیری می کند
آزمایش پالس اکسی متری ، که تغییرات سطح اکسیژن را در خون اندازه گیری می کند
تجزیه و تحلیل گاز خون شریانی (ABG)

EEG و EOM

در طول EEG ، الکترودهایی به پوست سر شما متصل می شوند که امواج مغزی را قبل ، هنگام و بعد از خواب کنترل می کنند. EOM حرکت چشم را ثبت می کند. یک الکترود کوچک 1 سانتی متر بالاتر از گوشه خارجی چشم راست قرار می گیرد ، و یک الکترود دیگر 1 سانتی متر زیر گوشه خارجی چشم چپ قرار دارد. هنگامی که چشم ها از مرکز دور می شوند ، این حرکت ثبت می شود.

امواج مغزی و حرکات چشم در مورد زمان بندی مراحل مختلف خواب به پزشکان می گویند. مراحل خواب غیر REM (حرکت سریع چشم) و REM (حرکت سریع چشم) است. خواب دیدن ، کاهش توان عضلانی و حرکت و فلج در هنگام خواب REM رخ می دهد.

EMG

در طول EMG ، دو الکترود بر روی چانه قرار می گیرد: یکی در بالای خط فک و دیگری در زیر آن. الکترود دیگری روی هر شیب قرار می گیرد. الکترودهای EMG فعالیت الکتریکی تولید شده در حین حرکت عضلات را می گیرند. شل شدن عضلات در اعماق خواب باید رخ دهد وقتی عضلات در هنگام خواب شل می شوند و حرکت می کنند ، EMG بلند می شود.

EKG

EKG 12 کانال می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد بیماری قلبی وجود دارد یا خیر. فشار خون طولانی مدت نیز می تواند باعث تغییر در EKG شود. نظارت بر ضربان قلب و ریتم به پزشکان اجازه می دهد تا در صورت بروز اختلالات قلبی در دوره های آپنه ، اختلالات قلبی ایجاد کنند.

پالس اکسیمتری

در این آزمایش ، دستگاه کوچکی به نام پالس اکسی متر بر روی ناحیه نازکی از بدن شما که جریان خون خوبی دارد ، مانند نوک انگشت یا لاله گوش ، قرار داده می شود. پالس اکسی متر از یک ساطع کننده کوچک با LED های قرمز و مادون قرمز استفاده می کند تا میزان اکسیژن موجود در خون را اندازه گیری کند. میزان اکسیژن موجود در خون یا میزان اشباع اکسیژن در طی دوره های آپنه کاهش می یابد. به طور معمول ، میزان اشباع اکسیژن در حدود 95 تا 100 درصد است. پزشک نتایج شما را تفسیر می کند.

گاز شریانی (ABG)

در این مطالعه از سرنگ برای بدست آوردن خون از شریان استفاده می شود. گاز خون شریانی عوامل مختلفی را در خون شریانی اندازه گیری می کند ، از جمله:

محتوای اکسیژن
اشباع اکسیژن
فشار جزئی اکسیژن
فشار جزئی دی اکسید کربن
سطح بی کربنات

این آزمایش به دکتر شما تصویر دقیق تری در مورد میزان اکسیژن ، دی اکسید کربن و تعادل اسید و باز خون می دهد. همچنین به پزشک کمک می کند تا بفهمد که آیا اکسیژن اضافی نیاز دارید یا نه.

رفتار

هدف از درمان آپنه خواب این است که جریان هوا در هنگام خواب انسداد نداشته باشد. روش های درمانی عبارتند از:

کاهش وزن

کاهش وزن از علائم OSA بسیار راحت است.

ضد احتقان بینی

داروهای ضد احتقان بینی به احتمال زیاد در OSA خفیف موثر هستند. آنها می توانند به رفع خروپف کمک کنند

فشار مثبت هوای مداوم سی پپ (CPAP)

درمان مداوم فشار هوا (CPAP) اولین خط درمان آپنه انسدادی خواب است. سی پپ CPAP از طریق ماسک صورت که شب استفاده می شود ، انجام می شود. ماسک صورت به آرامی جریان مثبت هوا را ارائه می دهد تا مجاری تنفسی را در شب باز نگه دارد. جریان مثبت هوا باعث باز شدن مجاری تنفسی می شود. سی پپ CPAP یک درمان بسیار موثر برای آپنه خواب است. برای نگه داشتن فک پایین به جلو ممکن است یک دستگاه دندانپزشکی نیز لازم باشد.

بای پپ یا فشار مثبت هوایی دو سطحی (BiPAP یا BPAP)

اگر درمان سی پپ CPAP موثر نباشد ، بعضی اوقات برای درمان OSA از دستگاه های فشار هوای مثبت دو سطحی Bilevel استفاده می شود. دستگاه های بای پپ BiPAP دارای تنظیمات کم و زیاد هستند که به تنفس شما پاسخ می دهند. این بدان معنی است که فشار در هنگام استنشاق در مقابل بازدم تغییر می کند.

موقعیت درمانی

از آنجا که خوابیدن به پشت (وضعیت خوابیده به پشت) می تواند آپنه خواب را برای برخی از افراد بدتر کند ، از موقعیت درمانی برای کمک به کسانی که دچار آپنه خواب هستند کمک می کند تا خوابیدن در موقعیت های دیگر را انجام دهند. موقعیت درمانی و استفاده از سی پپCPAP را می توان با یک متخصص در یک مرکز خواب در میان گذاشت.

عمل جراحی

(UPPP) شامل برداشتن بافتهای اضافی از پشت گلو است. UPPP رایج ترین نوع جراحی برای OSA است و به رفع خرخر کمک می کند. با این حال ، ثابت نشده است که این عمل جراحی به طور کامل آپنه خواب را از بین می برد و می تواند عوارضی داشته باشد.

تراکئوستومی ممکن است به عنوان یک روش آخرین چاره انجام شود. تراکئوستومی منفذی را در لوله تنفسی سوراخ می کند که انسداد گلو را دور می زند.

هنگامی که آپنه خواب به درمان هایی مانند سی پپ CPAP پاسخ نمی دهد ، ممکن است سایر اقدامات جراحی برای اصلاح مشکلات ساختاری در صورت و جاهای دیگر مورد نیاز باشد. حدود 75 درصد کودکان مبتلا به OSA به دلیل بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها از جراحی راحت می شوند. انجمن آپنه خواب در آمریکا (ASAA) می گوید که آکادمی اطفال آمریکا حذف جراحی لوزه ها و آدنوئیدها را به عنوان درمان انتخابی برای کودکان دارای مشکلات خواب به دلیل بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها تایید کرده است.

چشم انداز آپنه انسدادی خواب چیست؟

در صورت خواب آلودگی روزانه یا به طور مداوم در خوابیدن ، همیشه باید با پزشک خود صحبت کنید. OSA گزینه های مختلف درمانی دارد که می تواند علائم را کنترل کند. پزشک شما یک طرح درمانی ایجاد می کند که ترکیبی از تغییر سبک زندگی و سایر روش های درمانی است.