وپورایزر 2000 ایزوفلوران

وپورایزر 2000 ایزوفلوران

وپورایزر 2000 ایزوفلوران یک تبخیر کننده گازهای بیهوشی بدون گرما است که برای کالیبره کردن بخارساز برای غنی سازی خشک، گازهای تازه پزشکی در ماشین های بیهوشی استفاده می شود. این تبخیرکننده وظیفه کنترل دقیق غلظت بخار گاز بیهوشی سووفلوران برای تحویل به سیستمهای ماشین بیوشی است. وپورایزر دراگر 2000 سووفلوران بین واحد کنترل جریان گاز تازه و خروجی گاز تازه متصل می شود.

مشخصات وپورایزر 2000 ایزوفلوران

• وزن (پر): 8.8 کیلوگرم / 19.4 پوند
• ابعاد HxWxD): 24.6cm x 10.8cm x 18.8cm)
• ظرفیت مایع (فتیله خشک): ~ 360 میلی لیتر
• ظرفیت مایع (فتیله مرطوب): 360 میلی لیتر
• محدوده جریان: 0.25 تا 15 لیتر در دقیقه
• حداکثر زاویه شیب: 30 درجه

معرفی وپورایزر 2000 ایزوفلوران

مواد بیهوشی استنشاقی معمولاً مایعاتی در دمای اتاق و فشار هوا هستند و قبل از استفاده باید به بخار تبدیل شوند. این تبدیل با استفاده از تبخیر کننده های بیهوشی انجام می شود. آنها از دستگاه های بسیار ابتدایی به دستگاه های پیچیده تر تکامل یافته اند.

متخصصان بیهوشی باید اصول اولیه وپورایزر بیهوشی، از جمله اصولی که بر خروجی بخارساز تأثیر می‌گذارند و نحوه تأثیر آن‌ها بر طراحی دستگاه وپورایزر را درک کنند. اکثر تبخیر کننده های مدرن مورد استفاده برای استفاده بین دبی سنج و خروجی گاز مشترک در دستگاه بیهوشی طراحی شده اند.

تبخیر کننده های بیهوشی برای تجویز بی‌حس‌کننده‌های فرار استفاده می‌شوند. تبخیرکننده‌های مدرن با کنترل الکترونیکی امروزی برای ارائه عوامل استنشاقی مدرن و قوی طراحی شده‌اند، تکامل یافته‌اند. یک وپورایزر بیهوشی باید غلظت مطمئنی از عامل فرار را به بیمار تحویل دهد. امروزه ارائه ایمن بیهوشی فرار تا حدی به دلیل توسعه روزافزون وپورایزر های پیشرفته است.

ویژگی وپورایزر 2000 ایزوفلوران

ویژگی های تبخیر کننده های مدرن با ساختار و عملکرد خاص آنها در زیر مورد بحث قرار گرفته است.

1. اثرات تغییرات دما و فشار محیط، کج شدن، فشار برگشتی و سرعت جریان ورودی و ترکیب مخلوط گاز بر عملکرد وپورایزر باید در اسناد همراه ذکر شود.
2. سیستمی که از عبور گاز از محفظه یا مخزن تبخیر یک وپورایزر  و سپس از طریق مخزن بخار دیگر جلوگیری می کند، باید فراهم شود.
3. خروجی بخارساز باید کمتر از 0.05٪ در موقعیت “خاموش” یا “صفر” باشد اگر موقعیت “صفر” نیز موقعیت “خاموش” باشد.
4. تمام دستگیره های کنترل بخارساز باید در خلاف جهت عقربه های ساعت باز شوند.
5. حداکثر و حداقل سطوح پر کردن یا حجم و ظرفیت واقعی قابل استفاده باید نمایش داده شود.
6. وپورایزر باید طوری طراحی شود که در حالت عادی کارکرد نتواند بیش از حد پر شود.
7. بخارسازهای مناسب برای استفاده در سیستم تنفس باید دارای اتصالات استاندارد 22 میلی متری یا اتصالات رزوه دار و تحمل کننده وزن با ماده ورودی و نر خروجی باشند. جهت جریان گاز باید با فلش نشان داده شود و بخارساز با علامت “برای استفاده در سیستم تنفسی” مشخص شود.