الکتروکوتر وسیله ای الکتریکی که ازجریان های فرکانس بالا جهت برش بافت و انعقاد استفاده کرده و بر اساس مورد استفاده توان خروجی دستگاه الکتروکوتر قابل تغییر می باشد مثلا در جراحی چشم و پوست از الکتروسرجری های کم توان ودر باقی موارد از الکترو کوتر پر توان استفاده میشود. در پزشکی به عمل سوزاندن بخشی از بدن از طریق نابود کردن برخی بافت‌ها به منظور برداشتن یک بخش یا بستن زخم گفته می‌شود. الکتروکوتر در حقیقت یک ژنراتور بسامد رادیویی است.

دو الکترود به ژنراتور بسامد رادیویی (RF) متصل می‌شود که یکی از آنها فعال است و سطح مقطعی بسیار کوچکتر نسبت به الکترود دیگر دارد. الکترود فعال، معمولاً به شکل یک ابزار یا پروب ساخته می‌شود و توسط جراح به کار می‌رود که به آن قلم کوتر گفته می‌شود. الکترود غیرفعال، سطح بسیار بزرگتری دارد. قبلاً این الکترود که به «صفحه بیمار» موسوم بود، از یک سطح فلزی تشکیل می‌شد که زیر ران یا باسن بیمار قرار می‌گیرد. در حال حاضر بسیاری از بیمارستانها از پد الکترود یک بار مصرف به نام پلیت استفاده می‌کنند که توسط چسب به ران بیمار، متصل می‌شود. مستقل از نوع الکترود غیرفعال، اساس عملکرد الکتروکوتر ، یکسان است.

جریان گذرنده از داخل صفحه بیمار، همان جریان گذرنده از داخل الکترود فعال است. اما چون سطح مقطع الکترود فعال، سطح مقطع بسیار کوچکتری نسبت به الکترود غیرفعال دارد، چگالی جریان بسیار بزرگتر خواهد بود. در نتیجه اختلاف چگالی بین دو الکترود باعث ایجاد گرما و در نتیجه تخریب بافت زیر الکترود فعال می‌شود، اما بافت زیر الکترود غیرفعال تنها اندکی گرم می‌شود.