سطح اکسیژن خون

آنچه سطح اکسیژن خون شما نشان می دهد

سطح اکسیژن خون شما اندازه گیری میزان اکسیژن سلول های قرمز خون شما است. بدن شما میزان اکسیژن خون را از نزدیک تنظیم می کند. حفظ تعادل دقیق خون اشباع شده از اکسیژن برای سلامتی شما حیاتی است.

بیشتر کودکان و بزرگسالان نیازی به کنترل سطح اکسیژن خون ندارند. در حقیقت ، بسیاری از پزشکان آن را بررسی نمی کنند ، مگر اینکه علائم مشکلی مانند تنگی نفس یا درد قفسه سینه را نشان دهید.

با این حال ، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری مزمن سلامتی باید سطح اکسیژن خون خود را کنترل کنند. این شامل آسم ، بیماری قلبی و بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) است.

در این موارد ، کنترل سطح اکسیژن خون می تواند به شما کمک کند تا مشخص کنید که آیا روش های درمانی موثر هستند یا باید آنها را تنظیم کنید.

به خواندن ادامه دهید تا بدانید سطح اکسیژن خون در کجا باید باشد ، در صورت کم شدن چه علائمی را تجربه می کنید و در ادامه چه اتفاقی می افتد.

میزان اکسیژن خون شما چگونه اندازه گیری می شود؟

سطح اکسیژن خون شما با دو آزمایش مختلف قابل اندازه گیری است:

گاز خون شریانی

آزمایش گاز خون شریانی (ABG) آزمایش خون است. سطح اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند. همچنین می تواند سطح سایر گازهای موجود در خون و همچنین pH (سطح اسید / باز) را تشخیص دهد. ABG بسیار دقیق است ، اما تهاجمی است.

برای اندازه گیری ABG ، پزشک خون را از شریان گرفته تا ورید. برخلاف رگها ، عروق نبض دارند كه قابل احساس است. همچنین ، خون گرفته شده از عروق اکسیژن دارد. خون در رگهای شما نیست.

شریان مچ دست شما استفاده می شود زیرا در مقایسه با دیگران در بدن به راحتی احساس می شود.

مچ دست نواحی حساسی است و باعث می شود خون گیری در آنجا در مقایسه با ورید نزدیک آرنج ناخوشایند تر باشد. عروق نیز عمیق تر از ورید ها هستند و بر ناراحتی می افزایند.

پالس اکسیمتر

پالس اکسی متر  یک دستگاه غیر تهاجمی است که برآورد مقدار اکسیژن در خون شما است. این کار را با ارسال نور مادون قرمز به مویرگهای انگشت ، انگشت شست یا لاله گوش انجام می دهد. سپس میزان انعکاس نور از گازها را اندازه گیری می کند.

قرائت نشان می دهد که چند درصد از خون شما اشباع شده است که به عنوان سطح SpO2 شناخته می شود. این آزمون پنجره خطای 2 درصدی دارد. این بدان معناست که ممکن است میزان خواندن 2 درصد بیشتر یا کمتر از سطح اکسیژن خون واقعی شما باشد.

این تست ممکن است کمی دقت کمتری داشته باشد ، اما انجام آن برای پزشکان بسیار آسان است. بنابراین پزشکان برای قرائت سریع به آن اعتماد می کنند.

مواردی مانند لاک ناخن تیره یا اندام های سرد می تواند باعث شود که کمتر از حد نرمال بخواند. پزشک شما ممکن است قبل از استفاده از دستگاه ، یا اگر میزان قرائت شما به طور غیرطبیعی کم است ، ناخن های شما را براق کند.

از آنجا که یک پالس اکسیمتر غیر تهاجمی است ، می توانید این آزمایش را خودتان انجام دهید. می توانید دستگاه پالس اکسیمتر را در بیشتر فروشگاه هایی که محصولات مرتبط با سلامتی دارند یا به صورت آنلاین خریداری کنید. قبل از استفاده از دستگاه خانگی با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید چگونه نتایج را تفسیر می کنید.

جایی که باید سطح اکسیژن خون شما پایین بیاید

اندازه گیری اکسیژن خون سطح اشباع اکسیژن نامیده می شود. در خلاصه نویسی پزشکی ، ممکن است هنگام استفاده از گاز خون ، آن را PaO _{2 و در} هنگام استفاده از پالس اکسیمتر ، O ₂ sat (SpO2) بشنوید . این دستورالعمل ها به شما کمک می کنند تا نتیجه خود را بدانید:

طبیعی: سطح اکسیژن ABG طبیعی برای ریه های سالم بین 80 تا 100 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) کاهش می یابد. اگر یک پالس اکسیمتر سطح اکسیژن خون (SpO2) شما را اندازه گیری کند ، قرائت طبیعی معمولاً بین 95 تا 100 درصد است.

با این حال ، در COPD یا سایر بیماری های ریوی ، ممکن است این محدوده ها اعمال نشوند. پزشک به شما اطلاع می دهد که چه چیزی برای شرایط خاص شما طبیعی است. به عنوان مثال ، غیر معمول نیست که افراد مبتلا به COPD شدید سطح پالس اکسیمتر (SpO2) خود را بین آنها حفظ کنند 88 تا 92 درصدمنبع مورد اعتماد.

زیر نرمال: سطح اکسیژن خون در حد پایین خون را هیپوکسمی می نامند. هیپوکسمی اغلب نگران کننده است. هرچه سطح اکسیژن پایین باشد ، شدت کمبود اکسیژن بیشتر می شود. این می تواند منجر به عوارضی در بافت بدن و اعضای بدن شود.

به طور معمول ، میزان خوانش PaO ₂ زیر 80 میلی متر جیوه یا پالس اکسیمتر (SpO2) زیر 95 درصد کم در نظر گرفته می شود. مهم است که بدانید چه چیزی برای شما طبیعی است ، به خصوص اگر شما یک بیماری مزمن ریه دارید.

پزشک می تواند توصیه هایی را در مورد محدوده سطح اکسیژن برای شما ارائه دهد.

بالاتر از حد طبیعی: در بیشتر موارد ، سطح اکسیژن بالا در افرادی که از اکسیژن مکمل استفاده می کنند ، رخ می دهد. این را می توان در ABG تشخیص داد.

اگر سطح اکسیژن شما خیلی پایین باشد چه اتفاقی می افتد

وقتی سطح اکسیژن خون شما از حد معمول خارج شود ، ممکن است علائم را تجربه کنید.

این شامل:

• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• گیجی
• سردرد
• ضربان قلب سریع

اگر همچنان سطح اکسیژن خون کم دارید ، ممکن است علائم سیانوز را نشان دهید . علامت مشخصه این وضعیت تغییر رنگ آبی تخت ناخن ، پوست و غشاهای مخاط شما است.

سیانوز اضطراری در نظر گرفته می شود. اگر علائمی را تجربه می کنید ، باید فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشید. سیانوز می تواند منجر به نارسایی تنفسی شود ، که می تواند زندگی را تهدید کند.

چگونه سطح اکسیژن خون خود را تنظیم کنیم

اگر سطح اکسیژن خون شما خیلی کم است ، ممکن است لازم باشد میزان اشباع اکسیژن خود را افزایش دهید. این کار اغلب با اکسیژن مکمل انجام می شود.

اکسیژن مکمل خانگی یک دارو محسوب می شود و پزشک شما باید آن را تجویز کند. رعایت نکات خاص پزشک در مورد چگونگی استفاده از اکسیژن در خانه برای جلوگیری از عوارض مهم است. بیمه درمانی شما ممکن است هزینه را پوشش دهد.

آنچه باعث می شود سطح اکسیژن خون پایین باشد

شرایطی که می تواند بر سطح اکسیژن خون شما تأثیر منفی بگذارد عبارتند از:

• COPD ، از جمله برونشیت مزمن و آمفیزم
• سندرم دیسترس تنفسی حاد
• آسم
• ریوی ریزش
• کم خونی
• نقص مادرزادی قلب
• بیماری قلبی
• آمبولی ریوی

این شرایط ممکن است از استنشاق کافی ریه ها در هوای حاوی اکسیژن و بازدم دی اکسید کربن جلوگیری کند. به همین ترتیب ، اختلالات خونی و مشکلات سیستم گردش خون ممکن است مانع از اکسیژن گرفتن خون و انتقال آن به سراسر بدن شود.

هر یک از این مشکلات یا اختلالات می تواند منجر به کاهش سطح اشباع اکسیژن شود. با پایین آمدن سطح اکسیژن ، ممکن است علائم هیپوکسمی را تجربه کنید.

افرادی که سیگار می کشند ممکن است به طور نادرست قرائت پالس اکسیمتر بالا باشد. سیگار کشیدن باعث تجمع مونوکسیدکربن در خون شما می شود. یک پالس اکسیمتر نمی تواند تفاوت بین این نوع گاز و اکسیژن دیگر را تشخیص دهد.

اگر سیگار می کشید و باید سطح اکسیژن خون خود را بدانید ، ABG ممکن است تنها راه دریافت دقیق قرائت باشد.

خط آخر

بیشتر افراد نیازی به کنترل منظم سطح اکسیژن خون ندارند. معمولاً فقط از افرادی که دارای مشکلات سلامتی هستند و باعث کمبود اکسیژن می شوند ، خواسته می شود سطح آنها را بررسی کنند. حتی در آن زمان ، روش پالس اکسیمتری کمتر تهاجمی اغلب به اندازه یک ABG مهاجم مفید است.

اگرچه حاشیه خطایی دارد ، اما خواندن پالس اکسیمتر معمولاً به اندازه کافی دقیق است. اگر پزشک شما نیاز به اندازه گیری دقیق تری دارد ، می تواند با آزمایش ABG پیگیری کند.

علائم گردش خون ضعیف

شایعترین علائم گردش خون ضعیف عبارتند از:

• مور مور
• بی حسی
• درد ضربانی یا سوزننده در اندام شما
• درد
• گرفتگی عضلات

هر بیماری که ممکن است منجر به گردش خون ضعیف شود نیز می تواند علائم منحصر به فردی ایجاد کند. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به بیماری شریان محیطی ممکن است دارای اختلال نعوظ همراه با درد معمول ، بی حسی و گزگز باشند.

علل گردش خون ضعیف

چندین دلیل مختلف گردش خون ضعیف وجود دارد.

بیماری شریان محیطی

بیماری شریان محیطی (PAD) می تواند منجر به گردش خون ضعیف در پاها شود. PAD یک بیماری گردش خون است که باعث تنگی عروق و عروق می شود. در یک بیماری مرتبط به نام تصلب شرایین ، عروق به دلیل تجمع پلاک در عروق و رگهای خونی سفت می شوند. هر دو حالت جریان خون را در اندام های شما کاهش می دهد و می تواند منجر به درد شود.

با گذشت زمان ، کاهش جریان خون در اندام های شما می تواند منجر به موارد زیر شود:

• بی حسی
• مور مور
• آسیب عصبی
• آسیب بافتی

در صورت عدم درمان ، کاهش جریان خون و پلاک در شریان های کاروتید ممکن است منجر به سکته شود . عروق کاروتید مهمترین رگهای خونی هستند که خون را به مغز شما می رسانند. اگر تجمع پلاک در عروق قلب شما انجام شود ، در معرض خطر حمله قلبی قرار دارید .

PAD بیشتر در بزرگسالان بالای 50 سال دیده می شود ، اما ممکن است در افراد جوان نیز وجود داشته باشد. افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض خطر ابتلا به PAD در اوایل زندگی هستند.

لخته شدن خون

لخته های خون به طور جزئی یا به طور کامل جریان خون را مسدود می کنند. آنها می توانند تقریباً در هر نقطه از بدن شما ایجاد شوند ، اما لخته خونی که در بازوها یا پاها ایجاد می شود ، می تواند منجر به مشکلات گردش خون شود.

لخته شدن خون به دلایل مختلف ایجاد می شود و می تواند خطرناک باشد. اگر لخته خون در پای شما از بین برود ، می تواند از قسمت های دیگر بدن از جمله قلب یا ریه ها عبور کند. همچنین ممکن است منجر به سکته مغزی شود. وقتی این اتفاق می افتد ، نتایج ممکن است جدی یا حتی کشنده باشد. اگر قبل از ایجاد مشکل بزرگتر کشف شود ، غالباً لخته خون با موفقیت درمان می شود.

رگهای واریسی

رگهای واریسی رگهای بزرگ شده ای هستند که در اثر نارسایی دریچه ایجاد می شوند. رگها به صورت ژرنگی و منقبض دیده می شوند و اغلب در پشت ساق ها دیده می شوند. رگهای آسیب دیده نمی توانند به اندازه سایر رگها خون را حرکت دهند ، بنابراین گردش خون کم ممکن است به یک مشکل تبدیل شود. اگرچه نادر است ، اما واریس می تواند باعث لخته شدن خون شود.

ژن های شما تا حد زیادی تعیین می کنند که شما به رگ های واریسی مبتلا می شوید یا خیر. اگر یکی از بستگان واریس داشته باشد ، خطر شما بیشتر است. زنان همچنین بیشتر دچار چاقی یا اضافه وزن می شوند.

دیابت

ممکن است فکر کنید دیابت فقط بر قند خون شما تأثیر می گذارد ، اما همچنین می تواند باعث گردش خون ضعیف در برخی از مناطق بدن شما شود. این شامل گرفتگی در پاها و همچنین درد در ساق پا ، رانها یا باسن است. این گرفتگی ممکن است به خصوص هنگام فعالیت بدنی بد باشد. افراد مبتلا به دیابت پیشرفته ممکن است در تشخیص علائم گردش خون مشکل داشته باشند. زیرا نوروپاتی دیابتی می تواند باعث کاهش احساس در اندام ها شود.

دیابت همچنین می تواند باعث مشکلات قلبی و عروقی شود. افراد دیابتی در معرض خطر بیشتری برای تصلب شرایین ، فشار خون بالا و بیماری های قلبی هستند .

چاقی

حمل پوندهای اضافی بر دوش بدن شما سنگینی می کند. اگر اضافه وزن دارید ، ساعت ها نشستن یا ایستادن ممکن است منجر به مشکلات گردش خون شود.

اضافه وزن یا چاقی شما را در معرض خطر بسیاری از دلایل دیگر گردش خون ضعیف قرار می دهد ، از جمله رگهای واریسی و رگ های خونی.

بیماری رینود

افرادی که دست و پاهای مزمن سرماخوردگی را تجربه می کنند ممکن است به بیماری موسوم به بیماری رینود مبتلا شوند . این بیماری باعث تنگ شدن عروق کوچک در دست و انگشتان شما می شود. رگهای باریک توانایی کمتری در انتقال خون از بدن دارند ، بنابراین ممکن است علائم گردش خون ضعیف را تجربه کنید. علائم بیماری رینود معمولاً هنگامی رخ می دهد که در دمای سرد یا استرس غیرمعمولی دارید.

نواحی دیگر از بدن شما می تواند غیر از انگشتان و انگشتان پا تحت تأثیر قرار گیرد. برخی از افراد در لب ها ، بینی ، نوک سینه ها و گوش هایشان علائمی دارند.

زنان بیشتر به بیماری رینود مبتلا می شوند. همچنین ، افرادی که در آب و هوای سردتر زندگی می کنند به احتمال زیاد به آن مبتلا می شوند.

تشخیص گردش خون ضعیف

از آنجا که گردش خون ضعیف علامت بسیاری از بیماری ها است ، تشخیص این بیماری به پزشک کمک می کند تا علائم را تشخیص دهد. ابتدا افشای هرگونه سابقه خانوادگی شناخته شده در گردش خون ضعیف و بیماری های مرتبط ، مهم است. این می تواند به پزشک کمک کند تا عوامل خطر شما را بهتر ارزیابی کند و همچنین تعیین کند که آزمایشات تشخیصی مناسب ترین هستند.

به غیر از معاینه فیزیکی برای تشخیص درد و تورم ، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

• آزمون آنتی بادی خون برای تشخیص شرایط التهابی مانند بیماری رینود
• آزمایش قند خون برای دیابت
• آزمایش خون برای یافتن سطح بالای دیمر D در صورت لخته شدن خون
• سونوگرافی یا سی تی اسکن
• آزمایش فشار خون از جمله آزمایش پاها

درمان گردش خون ضعیف

درمان گردش خون کم به شرایط ایجاد کننده آن بستگی دارد. روش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جوراب های فشاری برای پاهای دردناک و متورم
• برنامه ورزشی ویژه ای که برای افزایش گردش خون توسط پزشک توصیه شده است
• انسولین برای دیابت
• جراحی لیزر یا ورید آندوسکوپی برای رگهای واریسی

داروها ممکن است شامل داروهای حل کننده لخته و همچنین داروهای رقیق کننده خون باشد که به شرایط شما بستگی دارد. مسدود کننده های آلفا و مسدود کننده های کانال کلسیم برای درمان بیماری رینود استفاده می شود.

چشم انداز چیست؟

شما باید علائم احتمالی گردش خون ضعیف را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر علائم ناراحت کننده ای دارید ، ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد. شرایط درمان نشده می تواند منجر به عوارض جدی شود. پزشک شما برای تعیین علت گردش خون ضعیف و درمان مسئله اساسی تلاش خواهد کرد.

در صورت ابتلا به بیماری زودرس ، بیماری هایی که منجر به گردش خون ضعیف می شوند قابل درمان هستند. عدم درمان ، گردش خون ضعیف ممکن است نشان دهنده بیماری در وضعیت پیش رونده باشد. در صورت عدم درمان صحیح بیماری ، عوارض تهدید کننده زندگی ، مانند لخته شدن خون شل نیز وجود دارد. برای شروع یک برنامه درمانی جامع که شامل یک سبک زندگی سالم نیز باشد ، با پزشک خود همکاری کنید.