دستگاه بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

دستگاه یا ماشین بیهوشی استنشاقی دامپزشکی انواع مختلفی دارد. این راهنمای خرید سریع و ساده به شما کمک می کند تا نیازهای خود را با در نظر گرفتن ویژگی های مختلف دستگاه های بیهوشی ما تعیین کنید. بسیاری از انواع ماشین های بیهوشی در حال حاضر برای استفاده در دامپزشکی در دسترس هستند. دستگاه های بازنشسته بیمارستان های انسانی نیز معمولاً توسط دامپزشکان استفاده می شود. صرف نظر از نوع انتخاب شده، باید به خاطر داشت که هیچ مدار واحدی وجود ندارد که برای انواع و اندازه های مختلف بیمار که توسط دامپزشکان مشاهده می شود مناسب باشد.

چهار عملکرد اصلی مدارهای تنفسی دستگاه یا ماشین بیهوشی استنشاقی دامپزشکی وجود دارد:

تحویل اکسیژن به بیمار (بیشتر ماشین های دامپزشکی از اکسیژن 100% استفاده می کنند)
تحویل گاز بیهوشی
کمک به تهویه
حذف دی اکسید کربن بازدمی از بیمار
بسته به نوع مدار بیهوشی انتخاب شده می توان از تنفس مجدد دی اکسید کربن به روش های مختلفی جلوگیری کرد.
ادغام دریچه های یک طرفه در مدار تنفسی (سیستم های دایره ای)
استفاده از جاذب شیمیایی برای حذف دی اکسید کربن
رقیق شدن گاز در مدار با جریان زیاد اکسیژن تازه

هدف از نوشته تمرکز بر برخی مسائل و سوالات رایج در مورد دستگاه ها و مدارهای بیهوشی است.

منبع گاز دستگاه (ماشین) بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

دستگاه های بیهوشی به طور سنتی به دو سیستم تقسیم می شوند: سیستم فشار بالا (منبع گاز) و سیستم فشار پایین هنگامی که گاز به جریان سنج می رسد. به دلایل اقتصادی، بیشتر گازها در حالت فشرده ذخیره می شوند. یک مخزن کامل “E” اکسیژن، که به اندازه مخزن است که معمولاً برای استفاده مستقیم روی دستگاه بیهوشی نصب می شود، تا 2200 psi تحت فشار است و حاوی حدود 700 لیتر اکسیژن است. این فشار برای فلومتر بسیار زیاد است، بنابراین یک رگولاتور فشار را تا حدی کاهش می دهد که فلومتر می تواند تحمل کند، معمولاً حدود 50-60 psi. چگونه می دانید چقدر اکسیژن در مخزن باقی مانده است؟

یک مخزن که نیمه پر باشد فشار 1100 psi را ثبت می کند و حدود 350 لیتر دارد. با یک لیتر در دقیقه جریان اکسیژن، این مخزن 350 دقیقه دوام می آورد. همیشه به یاد داشته باشید که افتادن یا ضربه زدن به سیلندرهای گاز تحت فشار می تواند به آنها آسیب برساند و در نتیجه آسیب جدی به کارکنان یا ساختاری وارد شود. تمام سیلندرها و تجهیزات گاز پزشکی از یک سیستم نمایه سازی استفاده می کنند که از مخلوط شدن بین گازها جلوگیری می کند.

جریان سنج دستگاه (ماشین) بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

فلومترها ابزارهای ظریفی هستند که فقط برای یک گاز کالیبره شده اند. به عبارت دیگر فلومترهای اکسیژن فقط برای اکسیژن، فلومترهای هوای پزشکی فقط برای هوا و … استفاده می شود که هنگام خاموش کردن دبی سنج باید دقت شود که دستگیره بیش از حد سفت نشود.

شیر فلاش اکسیژن دستگاه (ماشین) بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

دریچه فلاش اکسیژن یکی از ویژگی های ایمنی یک دستگاه بیهوشی است که به اکسیژن اجازه می دهد فلومترها و بخارسازها را دور بزند و با جریان و فشار بالا (40-70 لیتر در دقیقه) وارد مدار تنفسی شود. این دریچه باید زمانی استفاده شود که می‌خواهید بیمار از خواب بیدار شود، نه اینکه کیسه تنفس مجدد را تا سطح راحت‌تری از گاز در شروع فرآیند بیهوشی پر کنید. وقتی مدار غیر تنفس مجدد به بیمار وصل است هرگز نباید از آن استفاده کرد.

دریچه پاپ آف دستگاه (ماشین) بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

دریچه های پاپ آف واقعاً یک دریچه فشار بالا هستند و به همین دلیل یکی از ویژگی های ایمنی یک دستگاه بیهوشی هستند. آنها برای محافظت از بیمار در برابر فشار زیاد راه هوایی عمل می کنند. اگر بیمار به طور خود به خود نفس می کشد، می توان دریچه را باز گذاشت — اگر کیسه تنفس مجدد فشرده شود، تمام گاز از طریق سیستم اسکراب خارج می شود. سوپاپ را می توان تا حدی بسته یا تنظیم کرد تا گاز را از مدار به سیستم مهار در فشارهای اوج مدار متفاوت آزاد کند. بنابراین، اگر قصد دارید به تهویه کمک کنید، هنگام فشرده شدن کیسه تنفس مجدد، شیر باید تا حدی بسته شود تا فشار مثبت در مدار ایجاد شود. اگر دریچه به طور کامل بسته باشد، بیمار می تواند در معرض فشار بسیار بالایی راه هوایی قرار گیرد، زیرا هیچ یک از گازها از سیستم اسکراب خارج نمی شوند.

انواع مدارهای تنفسی و طبقه بندی دستگاه بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

مدار تنفس مجدد (دایره)
سیستم بسته
سیستم نیمه بسته
مدارهای غیر تنفسی (نیمه باز)
القای محفظه و ماسک (باز)

ویژگی های سیستم های دایره ای (مدارهای تنفس مجدد)

صرفه جویی: اکسیژن و بی حس کننده کمتری استفاده می شود
از دست دادن کمتر گرما و رطوبت بدن

نمی دانم دقیقا چه مقدار ماده بی حس کننده در سیستم بدون آنالایزر گاز وجود دارد. غلظت به سرعت جریان اکسیژن و ثابت های زمانی سیستم بستگی دارد
بستگی به عملکرد صحیح شیرهای یک طرفه دارد
از یک جاذب شیمیایی برای حذف دی اکسید کربن استفاده کنید

سیستم های دایره ای دستگاه بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

مدار بسته: اکسیژن به اندازه کافی برای تامین نیازهای اکسیژن متابولیک بیمار و نه بیشتر (4-7 میلی لیتر/کیلوگرم در دقیقه) تامین می شود.
مدار نیمه بسته: نرخ جریان اکسیژن بالاتری استفاده می شود – این نرخ ها تا حدودی دلخواه هستند و می توانند بین 10-40 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه و بالاتر باشند. در برخی موارد، نرخ جریان بسیار بالا یک سیستم دایره ای را به یک مدار غیر تنفسی تبدیل می کند. مزیت کارکردن دایره به صورت نیمه بسته این است که به اپراتور اجازه می دهد تا با سرعت بیشتری در غلظت ماده بیهوشی در دایره تغییرات ایجاد کند. با این حال، عملکرد آن مقرون به صرفه تر است و مواد بیهوشی بیشتری در سیستم جمع آوری آزاد می شود.
جاذب شیمیایی (سودالیم یا بارالیم) با استفاده از بین می رود. هنگامی که واکنش شیمیایی در حال وقوع است، تغییر رنگ وجود دارد (سفید به بنفش یا آبی). گرمای تولید شده توسط واکنش شیمیایی را می توان در حالی که جاذب کار می کند روی قوطی احساس کرد. سودالیم تازه شکننده است: گرانول های مصرف شده سفت هستند و قابل خرد شدن نیستند. نشانگر رنگ وقتی استفاده نمی شود به رنگ سفید باز می گردد، بنابراین دانه های سفید لزوماً به معنای تازه بودن جاذب نیستند.

مدارهای غیر تنفس مجدد دستگاه بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

نیاز به دبی گاز تازه بالا برای حذف CO2 (150-500 میلی لیتر/کیلوگرم در دقیقه) بسته به نوع مدار مورد استفاده
کار کمتری برای تنفس برای بیمار
برای بیماران کوچک توصیه می شود
می تواند سطح ماده بیهوشی را در مدار خیلی سریع تغییر دهد
به دلیل سرعت بالای جریان گاز تازه، استفاده از آن مقرون به صرفه نیست
به احتمال زیاد باعث از دست دادن گرمای بدن بیمار می شود
چندین نوع موجود است

هزینه عملیات مدار را چگونه محاسبه می کنید؟

“MAC” حداقل غلظت آلوئولی یک ماده بیهوشی است که در 50٪ از افراد در معرض یک محرک مضر فوق حداکثر بی حرکتی ایجاد می کند. این روشی است که ما قدرت بیهوشی استنشاقی یا مقدار عامل مورد نیاز برای تولید بیهوشی عمومی را با هم مقایسه می کنیم. اکثر جراحی ها به 1.5 سطح MAC نیاز دارند تا بیمار را به اندازه کافی بیهوش کنند. سطح MAC هالوتان در سگ ها 0.87٪، ایزوفلوران 1.3٪ و سووفلوران 2.3٪ است. بنابراین، برای حفظ بیهوشی عمومی به سووفلوران بیشتری نسبت به هالوتان یا ایزوفلوران نیاز دارد و باید هنگام انجام آنالیز هزینه در نظر گرفته شود.

قیمت ایزوفلوران حدود 0.10 دلار در میلی لیتر و سووفلوران تقریباً 0.80 دلار در میلی لیتر است. یک میلی لیتر مایع 227 میلی لیتر بخار هالوتان، 195 میلی لیتر بخار ایزوفلوران و 183 میلی لیتر بخار سووفلوران در دمای اتاق تولید می کند. بسته به سرعت جریان اکسیژن و تنظیم بخارساز، می توانید هزینه استنشاق را برای یک روش محاسبه کنید. به عنوان مثال: یک ساعت بیهوشی برای سگ تحت ایزوفلوران با جریان اکسیژن 2 لیتر در دقیقه و تنظیم بخارساز 2 درصد هزینه دارد.

محاسبه اول

ایزوفلوران 2 درصد / 100 x 2 لیتر در دقیقه = 0.04 لیتر در دقیقه
0.04 لیتر در دقیقه x 60 دقیقه = 2.4 لیتر در ساعت یا 2400 میلی لیتر ایزوفلوران مصرف شده در ساعت.
2400 میلی لیتر تقسیم بر 195 میلی لیتر بخار / میلی لیتر مایع = 12.3 میلی لیتر ایزوفلوران مایع استفاده شده
12.3 میلی لیتر مایع x 0.10 دلار / میلی لیتر = 1.23 دلار در ساعت.
اگر سرعت جریان اکسیژن را کاهش دهید، مقدار ماده ای که در طول عمل استفاده می شود را کاهش می دهید. به طور کلی، 30 میلی لیتر جریان اکسیژن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برای اکثر سیستم های دایره ای توصیه می شود.
اگر از سووفلوران به عنوان مثال استفاده کنیم … یک ساعت بیهوشی برای سگ تحت سووفلوران با جریان اکسیژن 2 لیتر در دقیقه و تنظیم بخارساز 2.75 درصد هزینه دارد.

محاسبه دوم

2.75٪ سووفلوران / 100 x 2 لیتر در دقیقه = 0.055 لیتر در دقیقه
0.055 لیتر در دقیقه x 60 دقیقه = 3.3 لیتر در ساعت یا 3300 میلی لیتر سووفلوران در ساعت مصرف می شود.
3300 میلی لیتر تقسیم بر 183 میلی لیتر بخار / میلی لیتر مایع = 18 میلی لیتر مایع استفاده شده
18 میلی لیتر x 0.80 دلار = 14.40 دلار در ساعت.
استفاده از پرمدها و مسکن ها باعث کاهش میزان سووفلوران و ایزوفلوران لازم برای نگهداری بیمار می شود.

شناسایی دستگاه بیهوشی استنشاقی دامپزشکی

امروزه انواع مختلفی از دستگاه های بیهوشی در بازار وجود دارد. شناسایی نیازها به شما کمک می کند تا مشخص کنید کدام دستگاه به بهترین وجه برای کار شما مناسب است.